ਹਰੀਸ਼ ਕਰਮਚੰਦਾਣੀ ਸਿੰਧੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਸਤਾਖਰ ਹੈ। ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਖਿਆਲਾਂ ਨੂੰ ਖੂਬਸੂਰਤ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਪਹਿਰਨ ਦੇਣਾ ਓਹਨਾ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਰਿਹਾ ਹੈ। ੧੫ ਜੁਲਾਈ ੧੯੫੪ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਕਰਮਚੰਦਾਣੀ ਜੋਧਪੁਰ (ਰਾਜਸਥਾਨ) ਵਿਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਭਾਰਤੀ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਅੱਧੀ ਦਰਜ਼ਨ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੇ ਲਿਖਾਰੀ ਕਰਮਚੰਦਾਣੀ ਆਪਣੇ ਸੂਖ਼ਮ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਕਰਕੇ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਵੱਖਰਾ ਸਥਾਨ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ, ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਨੂੰ, ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ, ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਢੰਗ ਨਿਰਾਲਾ ਹੈ। ਕਵਿਤਾ ਮੇਲਾ ਲਈ ਸੱਤ ਨਿੱਕੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ::
੧.
ਬੰਦਾ
ਕਿੰਨੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਵਰ੍ਹੇ ਦੂਰ
ਬੰਦੇ ਤੋਂ।
੨.
ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ
ਖ਼ਰੀਦ ਕੇ ਗੁਬਾਰਾ
ਦੂਜਾ ਬੱਚਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ
ਵੇਚ ਕੇ ਗੁਬਾਰਾ।
੩.
ਫਿਰ ਵੀ
ਕਿਰ ਗਈ
ਹੱਥਾਂ 'ਚੋਂ
ਖੁਰਦਰੀ ਸੀ ਬਹੁਤ
ਭਾਵੇਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ...
੪.
ਦੋਸਤੀ
ਨਿਭਾਉਣਾ
ਪਰ ਇੰਞ ਨਹੀਂ
ਕਿ
ਮੁਸਕਰਾਵੇ
ਦੁਸ਼ਮਣ...
੫.
ਬੜਾ ਸੌਖਾ ਸੀ ਕਹਾਉਣਾ ਮਨੁੱਖ
ਔਖਾ ਸੀ ਬਣਨਾ ਮਨੁੱਖ
ਮਨੁੱਖ ਬਣਨ ਦੇ ਲਈ
ਵਰਤਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਮਨੁੱਖਤਾ
ਜਿਹੜੀ ਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ
ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ
੬.
ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਚੀਕਣ ਤੋਂ ਨਾ ਰੋਕੋ
ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੌਣ ਤੋਂ ਨਾ ਰੋਕੋ
ਬੱਚੇ ਸੌ ਜਾਣਗੇ ਤਾਂ ਜਾਗਣਾ ਕੀਹਨੇ
ਬੱਚੇ ਚੁੱਪ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਤਾਂ ਜਗਾਵੇਗਾ ਕੌਣ..
੭.
ਬੱਚੇ ਦੇ ਹਾਸੇ ਚ
ਪਾ ਸਕਦੇ ਹੋਂ
ਓਹ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਮੁੜ
ਖੋ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਜਿਹੜਾ
ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਬਚਾਓਣਾ ਹੈ,
ਬੱਸ ਬੱਚੇ ਦਾ ਹਾਸਾ ਬੱਸ ਹੁਣ
੮.
ਜਮੀਂ ਦਾ ਦੁੱਖ
ਜੜਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦਿਆ
ਸਿਖਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਿਆ
ਤੇ ਰੁੱਖ ਸੁੱਕ ਗਿਆ
ਅਨੁਵਾਦ ਤੇ ਚੋਣ :: ਨਰਿੰਦਰਪਾਲ ਕੌਰ
Comments
Post a Comment